Jak się to wszystko zaczęło.
Grupa Mojego Brata (ang. My Brother’s Band) powstała w 1981 r. w Warszawie. Była pierwszym polskim, profesjonalnym zespołem grającym współczesną muzykę chrześcijańską (ang. Contemporary Christian Music). Zespół powstał w środowisku protestanckim i tworzyli go przedstawiciele kościołów zielonoświątkowych i baptystycznych. W pierwszym okresie, co kilka miesięcy skład się zmieniał, by ostatecznie ustabilizować się w 1982 r. Grupę tworzyli wówczas: Wiesław Pruszkowski – śpiew, instrumenty klawiszowe, Leon Paduch – perkusja, Albin Paduch – saksofon, Jan Barczuk – gitara basowa, Małgorzata Ziemba – śpiew, flet, Dorota Pruszkowska – śpiew, kompozycja, Marek Głodek – śpiew, Jerzy Szarecki – trąbka i kompozycja oraz Jonasz Tołopiło – realizator dźwięku i manager zespołu, ten skład utrzymał się do 1985 r. Pomysłodawcą oryginalnej i trochę przypadkowej nazwy zespołu był Ryszard Pruszkowski (brat Wiesława)
W pierwszym okresie grupa wykorzystywała standardy amerykańskiej muzyki chrześcijańskiej utrzymane w charakterystycznym klimacie jazzowo-funkowym. Na pierwszym albumie Nowa Pieśń wydanym w 1984 r. oprócz coverów muzyki amerykańskiej pojawiają się dwie autorskie kompozycje Doroty Pruszkowskiej (Nowa pieśń i Niebiosa opowiadają). Album ze względu na swe radykalne brzmienie wywołał spory rozgłos. Zespół wkrótce zdobył sporą popularność, wystąpił m.in. na trzech Konferencjach Młodzieżowych w Warszawie. W 1984 od zespołu odszedł Marek Głodek, rok później Jan Barczuk.
Szerokiej publiczności zespół dał się poznać podczas wielkich ewangelizacji organizowanych w latach 1985-87 (ewangelistami byli: Aril Edvardsen, Dawid Wilkerson i Nicky Cruz). W 1986 zespół zaczął wyjazdy do Holandii na wielki festiwal muzyki chrześcijańskiej organizowanym w mieście Dalfsen przez społeczność De Bron. W 1987 GMB wyjeżdża do USA, dając koncerty wśród Polonii amerykańskiej. Podczas pobytu w Ameryce grupa nagrała swój drugi album My Brother’s Band, na który złożyły się utwory przygotowane do dwóch kolejnych albumów.
W 1988 ukazał się album, uważany za jeden z najlepszych w dorobku grupy Pójdź za mną. Jest to rodzaj musicalu opisujący życie i śmierć osoby Jezusa Chrystusa. Cały materiał został oparty na podstawie Ewangelii Jana, autorem słów, z wyjątkiem jednej kompozycji był – Marek Ławrynowicz. Album do dziś pozostaje jednym z najważniejszych dokonań polskiej muzyki chrześcijańskiej. Rok później ukazuje się kolejny, najbardziej popularny album grupy Idę za Tobą. Z tego nagrania pochodzi największy przebój grupy Wyznanie bez tytułu autorstwa Doroty Pruszkowskiej.
Rok 1989 przynosi kolejne zmiany personalne, w trakcie przygotowywania albumu Kolędy i pastorałki od zespołu odchodzi Dorota Pruszkowska, kilka miesięcy później również Wiesław Pruszkowski. Odejście dwóch liderów było dużym wstrząsem dla zespołu. W 1991 r. grupę opuszcza saksofonista Albin Paduch. W tym trudnym okresie zastanawiano się nawet nad dalszym istnieniem grupy. Przełomem, po kilku miesiącach rozmów było podjęcie decyzji o dalszej działalności zespołu. Kolejnym krokiem było zaproszenie do współpracy młodego klawiszowca, wokalisty, a w przyszłości i kompozytora – Piotra Kominka. Owocem ich współpracy był kolejny album — Oj czarno widzę? Zaprezentowany po raz pierwszy podczas Tygodnia Ewangelizacyjnego w Dzięgielowie, zdobył dużą popularność, szczególnie tytułowa piosenka.
W 1992 r. do zespołu dołączył gitarzysta Tomek Lipert oraz basista i multiinstrumentalista Mirosław Stępień. W tym składzie zespół występował do końca swego istnienia. W 1993 r. ukazały się dwa kolejne albumy zespołu. Pierwszy Rapy i inne sprawy był próbą zmierzenia się z nowymi nurtami w muzyce chrześcijańskiej, drugi The Foundation nagrany w wersji angielskojęzycznej przeznaczony był na rynek zachodni. Planowano wydanie polskiej wersji, jednak nie doszło ono do skutku.
W 1995 r. ukazuje się ostatni album grupy Preludium do nieba. Album inny od pozostałych, zdecydowanie bardziej przystępny. W założeniu miała być to muzyka do śpiewania - dla wszystkich. Album wydany był wraz ze śpiewnikiem oraz kasetą z podkładem muzycznym. Premiera miała miejsce ponownie w Dzięgielowie w 1996 r. W tym roku po 15 latach istnienia, zespół podjął decyzję o zawieszeniu działalności.
W 2010 r. multiinstrumentalista Paweł Zarecki (TGD) wpadł na pomysł, aby reaktywować zespół i wydać kolejny, zupełnie nowy album. W ten sposób powstała płyta Czas. Do współpracy Paweł zaprosił wielu znanych muzyków i wokalistów m.in. Mate. O, Mietka Szcześniaka, Piotra Nazaruka i wielu innych. W projekcie łącznie wzięły udział 22 osoby! Wydawnictwo zawiera cztery starsze kompozycje GMB oraz osiem zupełnie nowych. Płyta zupełnie inna od poprzednich, utrzymana jest w chilloutowym i smooth jazzowym klimacie.
Grupa Mojego Brata była prekursorem zupełnie nowego spojrzenia na muzykę chrześcijańską. W bardzo profesjonalny sposób łączyła nieraz trudną muzykę z prostą ewangeliczną treścią. Wiele utworów do dzisiaj należy do kanonu muzyki chrześcijańskiej.
Dyskografia:
1. Nowa pieśń (1984)
2. My Brother’s Band (1986)
3. Pójdź za mną (1988)
4. Idę za Tobą (1989)
5. Kolędy i pastorałki (1989)
6. Oj czarno widzę? (1991)
7. Rapy i inne sprawy (1993)
8. The Foundation (1993)
9. Preludium do nieba (1995)
10. Czas (2010)
Skład zespołu:
Wiesław Pruszkowski – śpiew, instrumenty klawiszowe, programowanie (1981-89)
Leon Paduch – perkusja, instrumenty perkusyjne (1981-96)
Albin Paduch – saksofon (1981-91)
Małgorzata Paduch – śpiew, flet, słowa (1981-96)
Darek Dowgielewicz – skrzypce, pianino (1981-81)
Mietek Drozd - realizacja dźwięku (1981-82)
Beata Bednarz – śpiew (1981-82, 1989)
Marek Głodek – śpiew, harmonijka ustna, ewangelista (1981-84)
Jan Barczuk – gitara basowa, gitara (1981-85)
Dorota Pruszkowska – śpiew, aranżacja, kompozycja, słowa (1981-89)
Jerzy Szarecki – trąbka, śpiew, aranżacja, kompozycja, słowa (1981-96)
Jonasz Tołopiło – mikser, realizacja dźwięku, manager (1982-96)
Tomasz żółtko – śpiew (1988-89)
Piotr i Daniel Olszewscy – śpiew (1986-86)
Piotr Kominek – śpiew, instrumenty klawiszowe, kompozycja, słowa (1990-96)
Tomasz Lipert – gitara elektryczna (1991-96)
Mirosław Stępień – śpiew, gitara basowa, kompozycja, słowa (1992-96)
Gościnnie:
Craig Nelson – gitara (1986)
Sławek Szymański – aranżacja, programowanie (1991)
Mirosław Kałużny – śpiew (1993)
Andy Edwins – rap (1993)
Grzegorz Kloc – śpiew, gitara (1995)
Renata Dąbkowska – śpiew (1995)
Piotr Kietliński – gitara basowa (1995)
Agnieszka Sobczuk – śpiew (1996)