Idę za Tobą 1989


Czwarty album w dorobku GMB jest wydawnictwem najbardziej popularnym i jednocześnie najbardziej przebojowym. Niemal wszystkie utwory zyskały miano — nieśmiertelnych i ponadczasowych. Głownie za sprawą – Komuś służyć, Idę za Tobą, Jedynie w Bogu a przede wszystkim dzięki kompozycji – Wyznanie bez tytułu. O ile poprzedni album był bardzo wysublimowany i artystycznie doskonały, jednak zabrakło utworów, które moglibyśmy określić mianem – przebojów. Tym razem jest inaczej. Album nagrany na przełomie 1988/89 roku, pomimo że poszczególne utwory powstały niemal cztery lata wcześniej, wydaje się bardzo jednorodny stylistycznie, Słynne: Komuś służyć było prezentowane podczas pamiętnego występu w hali Gwardii w 1985 roku. Wyznanie bez tytułu i Idę za Tobą zostały zarejestrowane podczas pobytu grupy w USA w 1987 roku. Jednak słuchając albumu, nie znając rodowodów poszczególnych utworów, sprawia wrażenie bardzo spójnego.

Album powstał w trudnym okresie dla grupy i był ostatnim nagranym w składzie, który znaliśmy od lat. Rok 1989 był przełomowy dla istnienia grupy. Po odejściu dwójki liderów będzie to już trochę inny zespół. Jednak słuchając muzyki, nic nie wskazywało na taki obrót sprawy. Kompozycje, co jest już regułą, umieszczono na płycie na zasadzie kontrastu, szybkie, dramatyczne, radosne, liryczne i znowu szybkie. Pozornie nic niemówiąca okładka, jednak zawiera ukryte treści. Regularnie przecinające się linie wskazują na aspekt techniczny, matematyczny, Jonasz Tołopiło – pomysłodawca okładki był inżynierem. Andrzej Bednarczyk, twórca logotypu zespołu – był artystą. Niezależnie czy jesteś matematykiem, inżynierem, artystą, czy kimkolwiek – możesz iść za Nim.

Album otwiera znany cover Boba Dylana – Komuś służyć, jest to jedna z najbardziej znanych kompozycji GMB. Tym razem zamiast saksofonu, do zagrania partii solowej zdecydowano się zaprosić gitarzystę Tomka Liperta. Warto uważnie się przyjrzeć następnej kompozycji – Głośno dziś wołam. Ten pełen emocji i bólu, wstrząsający utwór oparty jest na tekście Ps. 142. Bardzo mocne wrażanie, oprócz przejmującego śpiewu Doroty Pruszkowskiej wywołuje dramatyczne solo zagrane na trąbce przez Jerzego Szareckiego. Następnie w latynoskie rytmy wciąga nas następna kompozycja – Powód samba. W nastrój zadumy i refleksji wprowadza nas tytułowy utwór – Idę za Tobą. On jest obrazem – to kompozycja bardzo dynamiczna i energetyczna, oparta na fragmencie Listu Ap. Pawła do Kolosan 1. 15-19. Wyznanie bez tytułu – to bodaj jeden z najbardziej znanych i popularnych utworów GMB. Pełna uroku, ciepła, niezwykle kojąca, przywodząca na myśl atmosferę nieba. Kocham, kocham to bodaj jedna z pierwszych prób w polskiej muzyce chrześcijańskiej zaimplementowania muzyki reggae. Była swego czasu nawet przyczyną różnych kontrowersji. Album kończą, bardzo popularne kompozycje – Jedynie w Bogu, oraz tekstowo jakby nieprzystający do polskiej, peerelowskiej rzeczywistości – Dokąd idę? Dziś, po latach jej przesłanie jest bardzo aktualne, czyżby miało profetyczny wymiar?

Album znakomity, bardzo dobrze zrealizowany i nagrany. Można powiedzieć, że stał się niemal ikoną GMB. Szkoda, że zakończył ważny okres w dziejach grupy. Został wydany w trudnym okresie, wtedy gdy w Polsce zaczął się dynamiczny czas przemian. Wydany został w bardzo dużym nakładzie – 10000 kaset. Niestety nie doczekał się wydania na płycie CD, na szczęście jest wersja cyfrowa. 

Nagrania: Idę za Tobą, teksty  piosenek: Idę za Tobą

Lista utworów:

1. (A1) Komuś służyć (muzyka i słowa: Bob Dylan, tekst polski: Marek Ławrynowicz)
2. (A2) Głośno dziś wołam (muzyka i aranżacja: Dorota Pruszkowska, słowa: Maryta Książkiewicz)
3. (A3) Powód Samba (muzyka, aranżacja i słowa: Dorota Pruszkowska)
4. (A4) Idę za Tobą (muzyka i aranżacja: Dorota Pruszkowska, słowa: Marek Ławrynowicz)

5. (B1) On jest obrazem (muzyka i słowa: Jerzy Szarecki)
6. (B2) Wyznanie bez tytułu (muzyka, aranżacja i słowa: Dorota Pruszkowska)
7. (B3) Kocham, kocham (muzyka, aranżacja i słowa: Dorota Pruszkowska)
8. (B4) Jedynie w Bogu (muzyka i słowa: Jerzy Szarecki)
9. (B5) Dokąd idę (muzyka i aranżacja: Dorota Pruszkowska, słowa: Marek Ławrynowicz) 

Wykonawcy:

Dorota Pruszkowska – śpiew
Małgorzata Paduch – śpiew, flet
Wiesław Pruszkowski – śpiew, instrumenty klawiszowe
Jerzy Szarecki – Trąbka
Albin Paduch – Saksofon tenorowy
Leon Paduch – Perkusja

Gościnnie: Tomasz Lipert – Gitara 1 (A1), 4 (A4), 6 (B3)

Craig Nelson – Gitara 6 (B2)

Album nagrany w Chrześcijańskim Studiu Muzycznym DEOrecordings w Wiśle – Listopad 1988 r. oraz w Styczniu 1989 r. Wydanie – 1989 r. Utwory 6 (B2) oraz 9 (B5) nagrano w studiu Hummingbird w Nashville (Tennessee USA) w październiku 1987.

Reżyser dźwięku – Janusz Jonasz Tołopiło.

Inżynier nagrania – Henryk Król.

Projekt graficzny – Andrzej Bednarczyk.

Wydawca DEORecordings DR-362, 1989 r.

 www Grupa Mojego Brata